Η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση κατέδειξε την ανάγκη για καλύτερη ρύθμιση και εποπτεία του χρηματοπιστωτικού τομέα της ΕΕ, ιδίως στη ζώνη του ευρώ.

Η κρίση στη ζώνη του ευρώ και οι διαφορετικές εθνικές απαντήσεις σε αυτή, ανέδειξαν την αλληλεξάρτηση μεταξύ τραπεζών και εθνικών κυβερνήσεων. Επιπλέον, οι διαφορετικές εθνικές λύσεις οδήγησαν στον κατακερματισμό της ενιαίας αγοράς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, ο οποίος με τη σειρά του συνέβαλε στη διακοπή της δανειοδότησης προς την πραγματική οικονομία.

Ως εκ τούτου, οι ηγέτες της ΕΕ συμφώνησαν ότι η Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω και ότι μέρος αυτής της προσπάθειας θα ήταν η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου χρηματοοικονομικού πλαισίου, που αργότερα μετονομάστηκε σε Τραπεζική Ένωση.

Για το λόγο αυτό, η Ελληνική Προεδρία προώθησε, ως μία από τις βασικές προτεραιότητές της, την επιτυχημένη ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προς επίτευξη πολιτικής συμφωνίας σχετικά με το τελευταίο αποφασιστικό βήμα προς την ολοκλήρωση αυτού του φιλόδοξου σχεδίου, τον κανονισμό για τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης.

Μετά από μακρές και επίπονες διαπραγματεύσεις, η Ελληνική Προεδρία, εκπροσωπώντας το Συμβούλιο, κατάφερε να φτάσει σε μια ιστορική συμφωνία για το κλείσιμο αυτού του σημαντικού φακέλου.

Αυτή η νομοθεσία-ορόσημο έρχεται να συμπληρώσει τον Ενιαίο Μηχανισμό Εποπτείας καθώς και τις νέες ευρωπαϊκές διατάξεις σχετικά με τις κεφαλαιακές απαιτήσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών, όπως και δύο άλλες νομοθετικές πρωτοβουλίες, την Οδηγία για την Ανάκαμψη και Εξυγίανση Τραπεζών (BRRD) και την Οδηγία για τα Συστήματα Εγγύησης Καταθέσεων.

Τι είναι η Τραπεζική Ένωση;

Επηρεάζει η Τραπεζική Ένωση τη ζωή των πολιτών της ΕΕ ή πρόκειται απλά για τη σωτηρία των τραπεζών;

Ποιος είναι ο σκοπός της Τραπεζικής Ένωσης;

Τι περιλαμβάνει;